Pomimo chwili wahania Zabójca zdołał zareagować na Twój nagły atak. Poderwał miecz do góry, blokując nim twoje cięcie, jednak siła ciosu, połączona z niepewnym chwytem wybiła mu z dłoni zarówno ostrze, jak i magiczne więzienie, które potoczyło się po ziemi.
Pomimo dość rozpaczliwego położenia i ataku Amuna, Szary Zabójca okazał się zadziwiająco zaradnym przeciwnikiem - dwoma szybkimi ruchami odskoczył do tyłu, nabierając dystansu między Wami, po czym z dziwnym efektem rozmazania zniknął wśród cieni, umykając przed Wami z jedną członkinią drużyny wciąż schwytaną w magiczne wiezienie. Wam zaś nie pozostało nic innego, jak spróbować uwolnić z kuli Tamirę i rozpocząć eksplorację podziemi...

- Oberon! Jedno zaklęcie jest niestabilne! Wciąż powinieneś móc je złamać! - Krzyknęła Neriell, a następnie rzuciła się w wir walki z Szarym Zabójcą. Ewidentnie celowała ostrzem w rękę, by wytrącić z niej zamkniętą w kuli dziewczynę, lecz przeciwnik okazał się być na tyle zwinny, że zablokował atak. Szczęśliwie stracił równowagę i upuścił Tamirę, którą teraz trzymał w dłoni Jesse. Sam Szary rozpłynął się niczym dym w wietrzny dzień, a razem z nim, druga kula. Wyglądało na to, że uwolnienie Lasair będzie musiało poczekać.

Uh, muszę się skupić, i ogarnąć co się dzieje... Czuje się jakbym przespał sporą część akcji, a moje wspomnienia bardzo powoli wracają do głowy. Ten zamek okropnie na mnie działa.

Trzymając w dłoni Tamirę, Jesse zwrócił się do maga.
- Mam nadzieję, że dasz sobie z tym radę.
Oberon nie zwlekał z odpowiedzią zbyt długo.
-Mam taką nadzieję... Ten loch okropnie na mnie działa. Mniejsza z tym. Czytałem kiedyś o czymś podobnym, ale nigdy nie miałem do czynienia z zamkniętą w magicznej kuli osobą... To nie była moja specjalizacja. Uwzględniając jednak fakt, że zaklęcie jest niestabilne... Powinno się udać.

Dobra, biorę się do roboty. Muszę poznać lepiej strukturę zaklęcia, następnie zneutralizować je inwersją. To nic wielkiego- Pomyślał Oberon po czym skupił się na ciemnej kuli.

-Dajcie mi chwilkę. - rzekł do towarzyszy.

Oberon zaczął studiować strukturę czaru. Nie dało się ukryć, że to bardzo złe zaklęcie, ale na szczęście, rzucone w nieudolny sposób, co sprawiło, że jego budowa była krucha i prosta do odwrócenia. Czarodziej wystawił dłoń i położył ją na kuli. Zamknął oczy i przekierował z umysłu do magicznej pułapki zaklęcie o odwróconej strukturze.
-Mam nadzieję, że nic jej nie będzie...

O ja cię...
Bardzo dziwnie było mieć z powrotem fizyczną postać. W zamku nie było specjalnie kolorowo, ale już samo istnienie barw wytrącało z równowagi. Towarzysze byli trójwymiarowi, chociaż zza magicznej osłony, cóż, nie byli. Spędziła zbyt wiele czasu w zamknięciu, potrzebowała więc dłuższej chwili, żeby się przyzwyczaić.
‒ Dzięki za ratunek. Co się działo, gdy byłam nieobecna? Mam nadzieję, że nie załatwiliście wszystkiego, też chcę się zabawić ‒ chciała powiedzieć, ale zamiast tego z jej ust wyszło tylko nieskładne bełkotanie.
Dopiero za drugim razem jej się udało.

Ostatnio edytowany przez kotołaczka02 (2018-06-23 00:44:54)

Na chwilę zapadła ciężka, nerwowa cisza, podczas której analizowaliście sytuację i trzy możliwe drogi, które na Was czekały. W słabym świetle, wydobywającym się, jak się okazało z drzwi, widzieliście niewiele. Ściany tuneli pokrywała mozaika pęknięć, szczelin, rys i wybrzuszeń, tworzących skomplikowany, surrealistyczny wzór. Oba rozgałęziające się tunele wyglądały identycznie. Drzwi, szerokie, były zrobione z jakiegoś czerwonawego drzewa i miały wprawionych kilka rubinów, lub podobnych kamieni szlachetnych i to właśnie z nich, jak zauważyliście, sączyło się światło.

Oberon

Twoje zmysły, wyczulone po tym, jak wysilałeś je podczas walki, podpowiedziały ci, że cała okolica aż cuchnie mroczną magią. Twój wzrok padł na kamienie w drzwiach... tworzące zarys pieczęci. Nie mogłeś jednak ot tak zrozumieć jak mogła ona działać.

Amun

Wyczulony nos lwa wyczuwał w korytarzach kilka mieszających się zapachów - krwi, mięsa, zgnilizny, te były dość oczywiste. Zdecydowanie dziwniejsze było, że gdzieś z daleka unosił się lekki, zakurzony zapach... papieru, pomieszany ze skórą.
Książki.
Gdzieś na końcu tych tuneli było pomieszczenie wypełnione książkami.
Nie sposób jednak było stwierdzić dokładnie, z której strony mogła się owa hipotetyczna biblioteka znajdować. Zapachy były powiem przytłumione i rozwiewane przez lekki, ale wyraźny przewiew dobiegający z lewego korytarza. Być może ączył się on z jakimś wyjściem na zewnątrz bądź szybem wentylacyjnym...
______________________________________________________

Przeeeepraaaszam za opóźnienie, miałem naprawdę ciężki tydzień
Tak czy owak macie pewne niezbędne informacje, teraz czas byście wybrali drogę XD
Kolejki obecnie nie ma, odpisujecie jak chcecie, ale bądźcie ostrożni, od teraz możecie spotykać na swojej drodze pułapkowe niespodzianki.
A zatem lecimy dalej!!

-Całkowicie zgadzam się z Neriell. Powietrze da się ciąć nożem od obecności czarnej magii. Jeżeli tam jest jakiś zbiór ksiąg to mógłby okazać się bardzo przydatny w naszym zadaniu.- Stwierdził Oberon po czym dodał.
-Mam tylko nadzieję, że nasz słynny podwójny agent Jesse nie ma jakiegoś trzeciego obowiązku, jak, na przykład, spalenie całego zbioru tutejszych ksiąg łącznie z nami w środku.- Powiedział zarówno kpiącym jak i podejrzliwym tonem spoglądając przy tym na Jessego. Rode zaćwierkała radośni, jak gdyby rozśmieszyły ją słowa Oberona.
Wracaj tu głuptasie i siedź cicho w kieszeni...

Tamira zmieszała się nieco, gdy wymsknęło jej się prychnięcie.
- Przepraszam - powiedziała, unosząc się chwiejnie z ziemi. - Przepraszam, zawsze tak reaguję, gdy ktoś bardzo próbuje być groźny. Havoc, ty również musisz mi wybaczyć, bo właściwie to ty byłeś pytany, nie ja. Nie jestem jednak przekonana, czy jesteśmy gotowi odnaleźć tę bibliotekę. Kto miałby z niej niby korzystać, bezmózgie półtrupy? Im bliżej książek, czyli cywilizacji, tym bliżej prawdziwego wroga. Jak dla mnie to dobrze, miejmy to jak najszybciej z głowy, ale moglibyśmy się jakoś przygotować.
Kobieta nie chciała przyznać nawet przed samą sobą, że potrzebowała chwili, by dojść do siebie po siedzeniu w tej przeklętej kuli.
- Co myślicie o tym, bym na moment zmieniła postać? Mogę zbadać okolicę kocim zmysłem. Nie ukrywam jednak, że zmienianie się na zbyt krótką chwilę jest raczej niewygodne, więc moglibyśmy ustalić jakiś system, którym bym was powiadamiała o tym, co czuję i widzę.

- Oberon! Rzuć okiem co tam jest...
Nie do końca wiem, dlaczego to JA mam wejść tam pierwszy... Ale jeżeli w czymś to pomoże, to jestem gotów zaryzykować
-Dobra... Mogę rzucić.
Oberon powoli zwrócił się w stronę drzwi wysadzonych rubinami. Wykonał energiczny ruch lewą dłonią, w której zaraz pojawiła się kula fioletowej energii magicznej. Prawą rękę położył na drzwiach z czerwonego drewna, po czym pociągnął delikatnie za klamkę i zaczął je powoli otwierać. W tej samej chwili Oberon poczuł wreszcie to, co było w środku...
-Uhh... -Westchnął Oberon.

Spoiler:

XDD przyczepili się kurła o stronę drzwi